R.K. Sint Willibrordkerk te Utrecht

Minrebroederstraat 21
3512 GS Utrecht
Nederland

Home » het orgel

Het Maarschalkerweerdorgel

Het orgel van de Sint Willibrordkerk is een Maarschalkerweerdorgel
met Franse invloeden.

Het orgel is ontworpen en gebouwd door Michaël Maarschalkerweerd in de periode 1885-1890, waarna het werd uitgebreid in 1947 door Verschueren,
en gerestaureerd door Elbertse Orgelmakers in 2005.

Een beknopt overzicht van het orgel:

• dubbelwandige zwelkast
• electro-mechanische registertractuur
• electro-mechanische tractuur (dus dat de relais ventielen opentrekken i.p.v. kegels omhoogdrukken). Deze hele mechaniek zit in de windlades verwerkt.

Dispositie:

Hoofdwerk (Manuaal I, C-g3)	Zwelwerk (manuaal II, C-g3)	Pedaal (C-f1)
Prestant 16'	Open Fluit 8'	Prestant 16'
Bourdon 16'	Gamba 8'	Subbas 16'
Praestant 8'	Celeste 8'	Octaaf 8'
Salicionaal 8'	Holpijp 8'	Gedekt 8'
Bourdon 8'	Zingend Prestant 4'	Prestant 4'
Prestant 4'	Fluit Octaviante 4'	Fluit 4'
Fluit 4'	Zwitserse Pijp 2'	Bazuin 16'
Quint 2 2/3'	Sesquialter 2 st.	Trombone 8'
Flageolet 2'	Cymbel 4 st.
Mixtuur 4-6 st.	Trompet Harmonique 8'
Cornet 2-5 st. (doorlopend)	Hobo 8'
Trompet 8'

Speelhulpen: I + II; P + I; P + II; I + II 4'; I + II 16'; II + II 16'.
Tremulant voor het tweede manuaal; Generaal Crescendo.